Kategorie
Aktualności Dolegliwości

Co to jest TORCH i jak go zdiagnozować?

 

TORCH (czyt. torcz) to określenie, z którym dość często spotykają się kobiety w ciąży. TORCH to nie choroba, ale skrót od pierwszych liter nazw czynników zakaźnych, które wywołują choroby zagrażające zdrowiu i życiu płodu. Diagnostyka tych chorób jest niezwykle istotna i wykonuje się ją w pierwszym tyrymestrze ciąży. Jakie choroby występują w TORCH i jakie badanie wykonać, by je zdiagnozować?

 TORCH to skrót od od pierwszych liter nazw czynników zakaźnych, wywołujących następujące choroby: toksoplazmozę (T. gondi), różyczkę (Rubella virus), cytomegalię (Cytomegalovirus), zakażenia wirusami opryszczki (Herpes simplex virus) oraz inne zakażenia (Others), takie jak: kiła, listerioza, wirusowe zapalenie wątroby (WZW), ospa wietrzna, opryszczka, parwowirus czy zakażenie wirusem HIV. Z tym skrótem bardzo często spotykają się kobiety w ciąży. Zakażenia z grupy TORCH stanowią poważne zagrożenie w ciąży, mają bowiem wpływ na zdrowie, a nawet życie płodu.

 Zakażenia z grupy TORCH w ciąży

 Wpływ na przebieg ciąży zależy od choroby wchodzącej w skład zespołu TORCH. Następstwem toksoplazmozy mogą być wodogłowie lub małogłowie, zwapnienia mózgowe, opóźnienie rozwoju psychomotorycznego, a także poważne osłabienie wzroku u dziecka. Zachorowanie na różyczkę w czasie ciąży może być przyczyną poronienia, a nawet zgonu płodu, wiąże się także z ryzykiem powstania licznych wad u dziecka. Wirus atakuje uszy, oczy i serce nienarodzonych dzieci. Choroba może prowadzić do głuchoty, zaburzeń widzenia, chorób serca, upośledzenia pracy wątroby i śledziony. Cytomegalia może spowodować niepełnosprawność intelektualną oraz utratę słuchu. Niebezpieczna jest również kiła, która może spowodować śmierć płodu, urodzenie martwego dziecka oraz poważne wady rozwojowe.

 TORCH – jakie badanie wykonać?

Diagnostyka zespołu TORCH jest niezwykle ważna. Polega na wykonaniu badań z krwi. Badania powinny być wykonane w pierwszym trymestrze ciąży.  Sytuacją najbardziej komfortową jest wykonanie badań jeszcze na etapie planowania ciąży, co pozwala najlepiej monitorować ewentualne infekcje. Wykonać będzie trzeba badanie krwi w kierunku obecności przeciwciał: Toxoplasma gondii IgG oraz Toxoplasma gondii IgM. Przeciwciała klasy IgM wykrywa się u osób ze świeżo nabytym zarażeniem. Mogą się utrzymywać do roku od zakażenia, a nierzadko i dłużej. Przeciwciała IgG produkowane są przez całe życie w następstwie inwazji pierwotnej. Uważa się, że u osób z nabytym świeżym zarażeniem stwierdza się przeciwciała IgM i duże ilości IgG, u osób ze „starym” zarażeniem – niskie IgG i brak IgM. W przypadku różyczki oznacza się dwa poziomy przeciwciał: w klasie IgM (to klasa przeciwciał mówiąca o aktualnym zakażeniu) i w klasie IgG (te przeciwciała świadczą o przebytym zachorowaniu i nabytej odporności). Gdy brak jest przeciwciał w klasie IgG lub okaże się, że ich poziom jest za niski, należy unikać kontaktu z dziećmi mogącymi być źródłem zarażenia. Inne badania, które warto wykonać, to: test przesiewowy w serologicznej diagnostyce kiły, parwowirus B19,  anty-HBs specyficznych dla powierzchniowego antygenu wirusa zapalenia wątroby typu B (HBV) oraz serologiczne badanie przesiewowe w kierunku zakażenia wirusem HIV. Wszystkie  badania można wykonać w sieci Laboratoriów DIAGNOSTYKA

 

 

 

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *